Με ευχάριστη διάθεση και ποντιακά εδέσματα μας έκανε τη τιμή να μας υποδεχτεί σπίτι της η κ. Θεανώ Αναστασιάδου κάτοικος Ωραιοκάστρου από το 19.. Με μεγάλη συγκίνηση μας διηγήθηκε την ιστορία της καταγωγής της, ενώ ταυτόχρονα κάθε φορά που για λίγα δευτερόλεπτα περιπλανιόταν σε όλες εκείνες τις αναμνήσεις των είκοσι χρόνων που πέρασε στο σύλλογο η συγκίνηση της αυξανόταν.
Από ποιο μέρος και πότε ήρθαν οι δικοί σας;
Του πατέρα μου ο πατέρας ήρθε από το χωριό Τσιμερά και η γιαγιά μου από το Χατς.
Της μητέρας μου οι γονείς από το χωριό Γαράσαρι του Πόντου. Ήρθαν το 1922. Πρώτα πήγαν στο Πειραιά , μετά στο Λαύριο και ύστερα στη Καλαμαριά. Επειδή εκεί είχε εξαπλωθεί η ελονοσία έφυγαν και από κει και πήγαν στις Πέντε-Βρύσες.
Τους κάλεσε κάποιος εκεί;
Πιθανόν να είχαν κάποιον συγγενή εκεί.
Επέλεξαν μέρος που να μοιάζει με τη πατρίδα τους;
Μπορεί να είχαν στη σκέψη τους και αυτό, γιατί το χωριό τους στο Πόντο ήταν πάνω σε βουνό.
Πως ήταν η ζωή με τους παππούδες;
Ο παππούς μου είχε πολλά εγγόνια, αλλά εγώ και ο αδελφός μου μέναμε μαζί του.
Μας μετέδωσαν την ποντιακή παράδοση. Όσο περνούσαν τα χρόνια και όσο μεγαλώναμε μπορούσαμε να κατανοήσουμε τη νοσταλγία τους για την χαμένη τους πατρίδα και τον καημό που τους πλημμύριζε στο άκουσμα της λύρας και της ποντιακής μουσικής.
Έχετε κάνει κάποιο ταξίδι στο τόπο καταγωγής σας;
Τα ταξίδια στη περιοχή της Τραπεζούντας ήταν πολύ σπάνια στο παρελθόν. Τα τελευταία χρονια και με το άνοιγμα της Παναγίας Σουμελά, πολύς κόσμος επισκέπτεται τα μέρη αυτά και ελπίζω και εγώ να καταφέρω να πάω σύντομα.
Εσείς μεγαλώσατε με τους παππούδες. Σήμερα που δε συμβαίνει αυτό τι έχετε να πείτε;
Η ελληνική οικογένεια έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες. Παρόλο που είναι σπάνιο πλέον να μένουν τρεις γενιές στο ίδιο σπίτι, τα ήθη και τα έθιμα εξακολουθούν να μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.
Ξέρετε κάποια ήθη και έθιμα του τόπου καταγωγής σας;
Οι πρόγονοι μας μας μετέφεραν πολλά ήθη και έθιμα. Ένα από αυτά είναι τα ποντιακά εδέσματα του γάμου. Κάθε οικογένεια που είχε γάμο προσέφερε στους καλεσμένους του ωτία , πουρμά και φούστουρον στο γαμπρό.
Τα παιδιά σας έχουν επαφή με όλα αυτά;
Τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει με βάσει τη ποντιακή μας καταγωγή. Θέλω να πιστεύω πως δε θα χάσουν την επαφή τους ούτε με τη μουσική ούτε με το χορό αλλά ούτε και με την γλώσσα.
Τρόπος ζωής της οικογένειας .
Αν και πέρασαν πολλές κακουχίες , το γλέντι δεν έλειπε από τα σπίτια και όλα τα αντιμετώπιζαν με χιούμορ. Η ζωή έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες. Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, δεν υπήρχε ούτε ρεύμα ούτε τηλέφωνο ούτε τηλεόραση. Παρόλα αυτά ο κόσμος διασκέδαζε κυρίως με τα λεγόμενα ΄΄ παρακάθια ΄΄ όπου μαζευόντουσαν στα σπίτια και γλεντούσαν μέχρι το πρωί.
Πότε ιδρύθηκε ο σύλλογος;
Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1993 με πολύ αγάπη και μεράκι από όλα τα μέλη του. Από τότε έχουμε ζήσει πάρα πολλές χαρές, έχουμε πάρα πολλές εμπειρίες.
Με ποιο τμήμα ξεκίνησε;
Το πρώτο χορευτικό τμήμα του συλλόγου αποτελούνταν από μικρά παιδιά, τα οποία είχαν μια πολύ καλή παρουσία σε πολλές εκδηλώσεις. Αργότερα δημιουργήθηκαν και τα τμήματα ενηλίκων. Στην αρχή ήμασταν λίγα άτομα ,όμως σιγά-σιγά γίναμε πάρα πολλοί και όχι μόνο άτομα ποντιακής καταγωγής αλλά και άλλοι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου διαφορετικής καταγωγής.
Τώρα υπάρχουν πάρα πολλά τμήματα : χορού , χορωδίας, θεάτρου και ποντιακής διαλέκτου.
Επίσης κάναμε και εθελοντική αιμοδοσία, επισκέψεις σε νοσοκομεία-γηροκομεία, καθαρισμό δρόμων και δασικών εκτάσεων.
Πως διασκέδαζαν τα μέλη;
Ο σύλλογος αποτελει για όλα τε μελη τόπο συνάντησης. Ανυπομονούμε να συναντηθούμε τις ώρες των μαθημάτων και των εκδηλώσεων ενώ δεν λείπουν και οι στιγμές γέλιου, χαλάρωσης και διασκέδασης.
Ο σύλλογος διοργανώνει συχνά διάφορες εκδηλώσεις όπως κοπή βασιλόπιτας , εορτασμό της Καθαρά Δευτέρας και εκδρομές.
Σε ποια τμήματα συμμετέχετε;
Συμμετέχω σε όλα τα χορευτικά τμήματα, ποντιακά και δημοτικά, στην χορωδία και στο τμήμα της ποντιακής διαλέκτου.
Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη αδυναμία;
Αγαπώ όλα τα τμήματα του συλλόγου, αλλά ο ποντιακός χορός και το τραγούδι μου αρέσουν περισσότερο.
Κάποιες σημαντικές αποστολές;
Έχουμε επισκεφτεί πολλές πόλεις και χωριά σε όλη την Ελλάδα. Σε διεθνές επίπεδο θα ξεχώριζα την Κωνσταντινούπολη( Ζάππειο Σχολή- Ζωγράφειο Σχολή – Μεγάλη του Γένους Σχολή), Βουλγαρία, Λιθουανία και το μεγάλο ταξίδι της Κίνας.
Ήταν εντυπωσιακό να βλέπεις ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα και γλώσσα να μας αγκαλιάζουν με τόση θέρμη και αγάπη.
Πως σας υποδέχτηκαν στη Τουρκία;
Η Πόλη αποτελεί έναν ξεχωριστό τόπο για όλο τον ποντιακό ελληνισμό.
Εκεί ζήσαμε έντονες στιγμές όταν συναντηθήκαμε με τους Τούρκους κατοίκους , οι οποίοι χόρευαν στους ρυθμούς της ποντιακής λύρας σε ένα ξεχωριστό αντάμωμα.
Έτσι όπως σας ακούω, καταλαβαίνει κάποιος πως όσες φορές και να ταξιδέψεις, ας είναι και στο ίδιο μέρος, τίποτα δεν είναι το ίδιο.!
Ακριβώς έτσι είναι. Τα πολλά ταξίδια συνοδεύονται και από πολλές εμπειρίες.
Υπήρχαν απογοητεύσεις;
Όσες φορές παρουσιαζόταν πρόβλημα το λύναμε και κρατούσαμε μόνο τις ωραίες στιγμές.
Eχαριστούμε πολύ την κύρια Θεανώ για την φιλοξενία και την όμορφη κουβέντα που κάναμε.
